Episode 7

full
Published on:

26th May 2025

# 7 - Zaak 55: John Drewe , De Grootste Kunstzwendelaar van de 20e Eeuw!

Zaak 55: John Drewe, de Grootste Kunstzwendelaar van de 20e Eeuw!

Of het nu groot of klein is, anoniem of niet, eenmalig of maandelijks, elke bijdrage helpt ons om dit fascinerende verhaal voort te zetten en meer verborgen verhalen aan het licht te brengen:

https://fooienpod.com/kunstmaffia

Zeer veel dank mochten jullie iets voor onze podcast over hebben!

We duiken deze keer in het leven van John Myatt, de man die de kunstwereld op stelten zette met zijn vervalsingen. Je gelooft het niet, maar deze dude was gewoon een doodgewone kunstschilder die ineens in de spotlight belandde toen hij werd opgepakt door Scotland Yard in 1995. En laat me je vertellen, het verhaal dat volgt is zo vol wendingen dat je denkt dat je naar een spannende thriller kijkt! Myatt maakte talloze vervalsingen voor een man genaamd John Drewe, die hem in zijn web van oplichting trok met beloftes die hij nooit kon waarmaken. Terwijl Myatt probeerde rond te komen als alleenstaande vader, werd hij een onbedoelde medeplichtige in een van de grootste kunstfraudes van de 20ste eeuw. En geloof me, we hebben het hier niet over een stel amateuristische knoeiers; de duo heeft zelfs kunstwerken verkocht voor miljoenen! Dus leun achterover en bereid je voor op een verhaal vol drama, intrige en een flinke dosis kunstzinnige misleiding.

Prepare for a rollercoaster of deception as we delve into one of the 20th century's most notorious art forgeries. The episode kicks off with the shocking police raid on John Myatt’s studio, a moment that would unravel a multi-million-pound fraud scheme. Myatt, the man behind the brush, initially just wanted to escape the monotony of farm life, but fate had other plans for him. His incredible talent for mimicking famous artists caught the eye of John Drewe, a man whose name could easily be mistaken for a comic book villain, but whose schemes were all too real.

The duo's partnership is a thrilling testament to the lengths people will go to for a quick buck, with Myatt painting the fakes and Drool crafting elaborate tales of provenance, turning their works into hot commodities in the art world. As the episode unfolds, we learn about the intricate fabrications that Drewe wove to sell these forgeries as genuine masterpieces. From fake documents to fictitious histories, the creativity behind their fraud is almost impressive—if it weren’t so illegal. Rick and Robert guide us through the twists and turns of their partnership, emphasizing how Myatt’s struggle to make a living as an artist led him down this treacherous path.

But the story doesn’t end there. As Myatt’s world crumbles around him, we witness the impact of their actions on the art community and the eventual fallout when their scheme is exposed. The episode culminates in a courtroom drama that reveals the true cost of their deception, with Myatt receiving a surprisingly lenient sentence compared to Drewe’s lengthy prison term. It’s a gripping conclusion that raises questions about justice, morality, and the fine line between art and fraud. Kunstmaffia invites listeners to reflect on the nature of authenticity in art and the lengths to which individuals will go to chase their dreams—no matter how murky the path may be.

Takeaways:

  • In 1995, Scotland Yard raided a London studio and arrested artist John Myatt for art forgery, leading to a wild tale of deception.
  • John Myatt's journey from a struggling artist to an infamous forger is a rollercoaster of creativity and desperation, highlighting the thin line between art and fraud.
  • The partnership between Myatt and John Drewe resulted in one of the largest art frauds of the 20th century, showcasing the dark side of the art world.
  • Drewe's manipulation of provenance documents and the art market reveals how easily trust can be exploited in the high-stakes world of art dealing.
  • The podcast dives deep into the moral complexities of forgery, asking whether Myatt's talent makes him a victim or a villain in his own story.
  • Ultimately, Myatt transformed his life after prison, using his skills for good, while Drewe's continuous deceit underscores the ongoing battle against art fraud.
Transcript
Speaker A:

In september:

Speaker A:

Hij liet direct zijn wapens, een palet en een penseel uit zijn handen vallen en gaf zich over.

Speaker A:

Handen omhoog.

Speaker A:

De detectors boden hem echter een deal aan.

Speaker A:

Werk mee om je opdrachtgever John Drool te veroordelen en jij kunt rekenen op strafvermindering.

Speaker A:

Mayr bekende opgelucht het maken van talloze vervalsingen die in de afgelopen jaren zijn werkplaats hadden verlaten.

Speaker A:

Dit is Kunstmafia, een podcast over roof, vervalsing en zwendel in de internationale kunst- en antiekwereld met Rick Bouwman en Robert Teterow.

Speaker A:

Met deze keer zaak 55.

Speaker A:

John Drool, de grootste kunstzwendelaar van de 20ste eeuw.

Speaker B:

Ja, we gaan het eindelijk een keer hebben over een echte zwendel.

Speaker B:

is het John Myatt, geboren in:

Speaker B:

Hij jaagde zijn droom na om niet op de boerderij van zijn ouders te hoeven werken.

Speaker B:

Hij deed een opleiding aan de kunstacademie en ontdekte daar dat hij een bijzonder talent had voor het imiteren van beroemde schilders.

Speaker B:

Dat is ook wat waar denk ik.

Speaker B:

Lange tijd deed hij dat voor zijn plezier en om zijn vrienden te vermaken.

Speaker B:

Mayatt vond uiteindelijk werk als leraar in Noord-Engeland.

Speaker B:

In:

Speaker A:

Ja, en hij gaf het lesgeven op en zocht wanhopig naar een manier om vanuit huis te kunnen werken, zodat hij tegelijkertijd voor zijn kinderen kon zorgen.

Speaker A:

En dus pakte hij het palet en penseel weer op en begon opnieuw te schilderen.

Speaker A:

Hij plaatste een opmerkelijke advertentie in het populaire nieuwsmagazine Private Eye.

Speaker A:

Originele nepschilderijen uit de 19de en 20ste eeuw vanaf 150 pond.

Speaker A:

Mayrth was dus volledig eerlijk over de aard van zijn werk.

Speaker A:

Dit waren geen frauduleuze vervalsingen, maar origineel nieuwwerk van bekende meesters, eigenlijk gesigneerd met zijn eigen naam.

Speaker B:

Maar ja, toch was het een moeilijke periode.

Speaker B:

Mayrth verkocht net niet genoeg schilderijen om zijn hoofd boven water te houden.

Speaker B:

Een van zijn vaste klanten was de respectabele kernfysicus John Drew, die kunstkopieën ter decoratie van zijn eigen huis zocht.

Speaker B:

En omdat Drew bleef terugkomen als vaste klant, wekte hij het vertrouwen van de naïeve kunstenaar.

Speaker B:

Maar Drew was een meester in het inschatten van menselijke zwaktes.

Speaker B:

Hij herkende niet alleen Mayerts voortdurende geldnood, maar ook zijn buitengewone talent voor het imiteren van bekende kunstenaars.

Speaker A:

Deze ontmoeting was het startpunt van een van de meest geraffineerde kunstswendels in de moderne geschiedenis.

Speaker A:

Na een half jaar onthulde Droel dat hij een van Mayrts schilderijen bij Christisch had aangeboden.

Speaker A:

Het betrof een werk in de stijl van de Franse cubistische schilder Albert Gleizes uit het begin van de 20e eeuw.

Speaker A:

Daar was het als authentiek aanvaard en voor 25.000 pond verkocht.

Speaker A:

En nu bood Droel hem de helft van dat bedrag aan.

Speaker A:

In cash.

Speaker A:

Mayrt voelde zich bezwaard, want hij wist hoe fout dit was.

Speaker A:

Maar dit was wel een uitweg uit zijn misère.

Speaker A:

Ook het besef dat zijn werk blijkbaar kon doorgaan voor grote meesters maakte hem tot een gewillige medeplichtige aan Droel's ambitieuze plan.

Speaker A:

Maar Rick, wie was Droel eigenlijk?

Speaker B:

nder, want John Droel werd in:

Speaker A:

Oké.

Speaker B:

Op zijn zeventiende verliet hij voorgoed de schoolbanken en veranderde zijn achternaam in Drew.

Speaker B:

Zijn eerste baan bij de British Atomic Energy Authority was gebaseerd op valse papieren.

Speaker B:

Hij had zijn werkgever ervan overtuigd dat hij een doctoraat in de natuurkunde bezat.

Speaker B:

Pas twee jaar later werd zijn academische fraude ontdekt.

Speaker B:

Hierna volgde een merkwaardig jaad in zijn officiële bestaan.

Speaker B:

15 jaar zonder werkgegevens of belastingregistraties.

Speaker B:

Hoe kreeg hij het voor elkaar, zou je zeggen?

Speaker B:

Zelf beweerde hij in deze periode natuurkunde te hebben gestudeerd aan de Duitse Universiteit van Kiel en aan de Universiteit van Buffalo.

Speaker B:

Geen van deze instellingen zou later zijn naam in hun administratie kunnen terugvinden.

Speaker B:

Hij was dus ook helemaal geen kernfysicus.

Speaker A:

Ja oké, kijk.

Speaker A:

Tegenwoordig met internet kun je dat soort grappen bijna niet meer uithalen natuurlijk.

Speaker A:

Maar voor die tijd...

Speaker A:

In:

Speaker A:

Hij had haar gescharmeerd met beweringen dat hij lid was van de Raad van Bestuur van het Britse Aerospace.

Speaker A:

En dat hij werkte voor het ministerie van Defensie.

Speaker A:

In werkelijkheid gaf hij natuurkunde les op een privéschool.

Speaker A:

Om zijn inkomsten op te krik, kocht hij schilderijen van aanstormend talent, die hij voor echt kon doorverkopen.

Speaker A:

Toen hij Mayet ontmoette, vroegen hem vooral te werken in de stijl van overleden kunstenaars uit de eerste helft van de 20e eeuw, want...

Speaker A:

dood en hoogwaarde.

Speaker A:

Met namen werk als van Roger Bizère, Marc Chagall, Arbetto Giacometti, Matthies, Ben Nicholson en Graham Sutherland.

Speaker B:

Ja, en hun samenwerkingsmodel was eenvoudig en effectief.

Speaker B:

Maillard zou schilderijen produceren in de stijl van verschillende meesters.

Speaker B:

Geen risico's voor hem dus.

Speaker B:

Drew daarentegen nam de taak op zich om Maillards moderne vervalsingen te voorzien van een valse provenance.

Speaker B:

Mayer's artistieke talent combineerde zich zodoende met Drew's schaamteloze talent voor manipulatie, fraude en oplichting.

Speaker B:

Want Drew had een lange voorgeschiedenis van duistere en malafiede activiteiten en was al eens door de mand gevallen.

Speaker B:

Maar in de kunstwereld leek iedereen hem op zijn woord te geloven.

Speaker B:

Hij was dan ook zeer intelligent, leren snel en kwam overtuigend over.

Speaker A:

Dat zijn wel belangrijke eigenschappen in de kunstwereld.

Speaker A:

Maar goed, dan moest de herkomst van Marriott schilderijen wel kloppen.

Speaker A:

Provenance betekent een schriftelijke registratie van de herkomst van een kunstwerk en hoe het van eigenaar op eigenaar is overgegaan.

Speaker A:

Dus kunst met een goed gedocumenteerde geschiedenis is betrouwbaar en van groot belang om te voorkomen dat je een vervalsing of een gestolen schilderij koopt.

Speaker A:

Nou ja, we weten Rick dat dat heel erg vaak gebeurt.

Speaker A:

Als het ooit in een beroemd museum hing of in het bezit was van een heel bekende verzamelaar, dan stijgten waarden zelfs.

Speaker A:

En zo was Mayett niet de enige vervalser.

Speaker A:

Ook Droel bleek een geniaal fraudeur, maar dan in de creatie van vervalsde provenance.

Speaker B:

Terwijl Mayer dus in zijn studio aan het werk was met verrassend eenvoudige en goedkope verfmaterialen, fantaseerde Drew een papieren werkelijkheid die zelf de meest ervaren kunstkennis zou misleiden.

Speaker B:

Hij wist dat in de kunstwereld de documentatie rond de schilderij vaak net zo belangrijk was als het werk zelf.

Speaker B:

Hij vervalste echtheidscertificaten en facturen van eerdere verkopen om een valse herkomst te fabriceren.

Speaker B:

Hij nam ook contact op met nabestaanden van de kunstenaars om hen te misleiden en vervalsde schilderijen te bevestigen.

Speaker B:

Hoe bijzonder is dat eigenlijk wel?

Speaker A:

Een lef ook.

Speaker B:

Een lef, ja zeker.

Speaker B:

Voor een geloofwaardige herkomst van de vervalsingen moest hij ervoor zorgen dat deze nieuwe schilderijen niet simpelweg uit het niets leken te verschijnen.

Speaker A:

En dus verzon hij gedetailleerde verhalen van vorige eigenaren.

Speaker A:

Vaak al overleden personen, waaronder enkele van zijn oude kennisen.

Speaker A:

Er wordt ook steeds gesproken over kennisen, nooit vrienden.

Speaker A:

Snap ik wel.

Speaker A:

Maar misschien wel.

Speaker A:

Hij overtuigde vrienden om documenten te ondertekenen waarin zij zich voordeden als voormalige bezitters van de schilderijen.

Speaker A:

Vooral diegenen waarvan hij wist dat ze in financiële moeilijkheden verkeerden.

Speaker A:

Makkelijke slachtoffers dus.

Speaker A:

Zij accepteerde graag het geld dat Drew aanbood voor het ondertekenen van wat paparazze.

Speaker A:

Maar hij verkocht ook net zo makkelijk aan mensen in zijn eigen kring.

Speaker A:

Zo overtuigde hij een oude jeugdvriend, vervalste Ben Nicholson te kopen, die hij zogenaamd aan de muur had ontdekt van een aan alcohol verslaafde moeder met behoeftige kinderen.

Speaker A:

Tranentrekkend.

Speaker B:

Ja, en dan moet je weten dat Drew overtuigde in een andere kennis, dat hij waardevolle schilderijen verkocht om fondsen te werven voor de aankoop van archiefmateriaal over de Holocaust.

Speaker A:

Hoe bedenk je dat?

Speaker B:

Als het niet lukte om iemand om te kopen, dan verzon hij simpelweg niet bestaande personen, compleet met gefantaseerde levensverhalen.

Speaker B:

Maar dat was slechts het begin.

Speaker B:

Drew maakte een gewaagde stap door zijn infiltratie in gerespecteerde kunstinstellingen.

Speaker B:

In:

Speaker B:

Hij overtuigde de directie van de instellingen door twee unieke schilderijen te doneren voor een fondsverwerving van hun instelling.

Speaker B:

Uiteraard vervalsingen van Mayrth's hand.

Speaker A:

Dat zal die Mayrth geschilderd hebben zeg, tegen de klok.

Speaker A:

Ook de Tate Gallery wist hij binnen te dringen door een donatie van twintigduizend pond te doen.

Speaker A:

Met deze overweldigende manipulaties voorkwam hij lastige vragen.

Speaker A:

Het Victoria en Albert Museum ontving een valse referentie geschreven door hemzelf om de betrouwbare Heer Droel toegang te verlenen.

Speaker A:

Binnen deze instituten greep hij de kans om de geschiedenis letterlijk te herschrijven.

Speaker A:

Hij verwijderde oude pagina's met foto's in kunstcatalogie en verving deze door Mayers-vervalsingen.

Speaker A:

Het zal nog jaren duren voordat deze instellingen hun archieven helemaal gezuiverd hebben van de onbekende hoeveelheid falsificaties die Drew daar over de jaren in bracht.

Speaker A:

Via tussenpersonen nam hij contact op met veilinghuizen als de bekende Christie's en Sotheby's waar hij naar schatting zo'n 200 van Mayrts schilderijen verkocht voor miljoenen.

Speaker B:

Miljoenen dus, ja.

Speaker B:

En zo vonden de vervalsingen hun weg naar handelaren in Londen, Parijs en New York.

Speaker B:

Drew genoot van een royale levensstijl waar Mayrt nog steeds in zijn huisje met krap atelier aan de slag moest.

Speaker B:

Terwijl Drew de miljoenen binnenharkte, misschien wel 25 miljoen pond, ontving Mayer slechts 200.000 pond van deze opbrengst.

Speaker A:

Nou vind ik ook nog niet zo weinig.

Speaker B:

en, totdat het kaartenhuis in:

Speaker B:

Drew had zijn relatie met Batsheva Goudsmit beëindigd om te kunnen trouwen met een andere vrouw.

Speaker B:

Goudsmit voelde zich niet alleen bedrogen, maar Droel beschuldigde haar ook nog eens valselijk van geestelijke instabiliteit.

Speaker B:

En dus besloot zij ook een klap onder de riem uit te gaan delen.

Speaker A:

Dat klinkt heftig.

Speaker A:

En hoe.

Speaker A:

Baadshiva bekeek de papieren die Droel in haar huis had achtergelaten en ontdekte belastende documentatie over zijn schimmelige achtergrond, maar ook zijn kunstzwendel.

Speaker A:

Ze reed woedend of misschien wel verheugd, naar de Tate Gallery en samen met de directeur naar de politie.

Speaker A:

En stortte daar een sporttas vol bewijslast uit op de tafel.

Speaker A:

Een stap die al snel zou leiden tot gerichte aanklachten van de instituten tegen hun voormalige weldoener.

Speaker A:

Hierop volgde dus de stilgehouden arrestatie van John Myatt in zijn atelier waar we dit verhaal mee begonnen.

Speaker A:

Hij legde een volledige bekentenis af.

Speaker B:

Ja en dan in:

Speaker B:

Ze vonden materialen die hij had gebruikt om echtheidscertificaten te vervalsen en een stapel kunstcatalogie die hij had gestolen uit het museumarchief.

Speaker B:

Maar daarmee overtuigde ze Drew niet.

Speaker B:

Hij bleef hardnekkig zijn onschuld volhouden, ondanks al het bewijsmateriaal tegen hem.

Speaker B:

Hij werd op borcht of vrijgelaten en verdween eigenlijk direct uit beeld.

Speaker B:

De politie spoorde hem maanden later pas op door Drew's moeder te volgen naar zijn schuilplaats.

Speaker A:

Die hebben altijd wel wat met hun moeder, die vervalsers.

Speaker B:

Zeker, we hebben er meer gehoord al.

Speaker B:

Tijdens zijn verhoor kwam hij met de ene naar de andere bizarre complottheorie.

Speaker B:

Hij beweerde een wapenhandelaar te zijn, opgeofferd als zondebok in een internationale samenzwering waarbij de regeringen van zeven landen betrokken zouden zijn.

Speaker A:

Dat is nogal een verhaal.

Speaker A:

En volgens dat verhaal waren er niet een paar honderd, maar wel 4.000 vervalsingen gebruikt om illegale deals te financieren tussen de Britse wapenindustrie en landen als Iran, Irak en Sierra Leone.

Speaker A:

Vervolgens beweerde Drew ook nog dat hij een Britse spion was en beschuldigde hij Mayette van nazi-sympathie.

Speaker A:

Robert Harris, een valse naam en niet bestaande persoon die hij in talloze vervalse certificaten gebruikt had, was zogenaamd een Zuid-Afrikaanse wapenhandelaar.

Speaker A:

Maar alles bleek verzonnen, want hij kon geen enkel bewijs leveren voor deze wilde fantasieën.

Speaker B:

w en Myatt begon in september:

Speaker B:

Drew, die aan zijn fantasierijke verdediging bleef vasthouden, ontsloeg zijn advocaat toen deze weigerde zijn verhaal voor waar aan te nemen.

Speaker B:

Hoe bijzonder is dat?

Speaker A:

Het is ook wel knap.

Speaker A:

Het is ook niet zo gek eigenlijk.

Speaker B:

Hij besloot zichzelf te verdedigen, maar dat mocht niet baten.

Speaker B:

De jury had slechts een uur nodig om Drew schuldig te verklaren.

Speaker B:

Hij werd veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf voor samenzwering, oplichting, vervalsing en diefstal.

Speaker B:

John Myatt kwam goed weg met een jaar gevangenisstraf.

Speaker B:

Met aftrek van voorarrest zat hij slechts vier maanden zijn misdaden te overwijzen.

Speaker A:

En die tijd die heeft hij goed gebruikt, Rick.

Speaker A:

De kunstenaar kwam als een nieuw mens uit de gevangenis.

Speaker A:

Hij had zichzelf opnieuw uitgevonden en besloot zijn artistieke vaardigheden op een eerlijke wijze te benutten.

Speaker A:

Dat is ook wel nieuw.

Speaker A:

Meestal gebeurt dat niet.

Speaker A:

Hij schilderde portretten in opdracht en maakte kopieën van beroemde werken ondertekend door hemzelf.

Speaker A:

Hij organiseerde tentoonstellingen van zijn originele neppers.

Speaker A:

En daarmee bereikte hij een onverwacht enthousiast publiek onder verzamelaars.

Speaker A:

Die zagen zijn werk als een betaalbaar alternatief voor onbetaalbare meesterwerken.

Speaker A:

Hij specialiseerde zich in het werk van Claude Monet en Vincent van Gogh, omdat hij het meeste vraag naar was.

Speaker B:

En daarnaast werkte Mayot ook samen met Scotland Yard om andere vervalsers te ontmaskeren.

Speaker B:

Zijn kennis van kunstvervalsing maakte hem een belangrijke bondgenoot in de strijd tegen deze kunstfraude.

Speaker B:

Daarna maakte hij naam met een eigen televisieshow, Fame in the Frame.

Speaker A:

Mooie titel.

Speaker B:

Waarin hij in elke aflevering een portret van een bekende Brit in de stijl van een beroemde kunstenaar schilderde.

Speaker B:

Een onlangs aangekondigd film over Mayrts zaak, getiteld Genuine Fakes, vertaalt het verhaal van een brouwvolle vervalser die zijn leven volledig omgooit.

Speaker B:

De film is overigens nog niet verschenen.

Speaker A:

Nee, ik houd dat in de gaten altijd en dan publiceer ik dat op Instagram voor de echte luisteraars die dat willen horen en zien.

Speaker A:

Maar John Drool daarentegen toonde geen enkel berouw.

Speaker A:

Zijn criminele activiteiten bleven zijn belangrijkste inkomen.

Speaker A:

In:

Speaker A:

Die had hij beroofd van haar 700.000 pond spaargeld.

Speaker A:

Hebben we al mooie goede lessen gegeven in die jaren dan hè?

Speaker A:

Hij kreeg een gevangenisstraf van 8 jaar.

Speaker A:

De rechter zei dat Droel de meest oneerlijke en sluwe persoon was met wie hij ooit te maken had gehad.

Speaker A:

John Droel en John Myatt's samenwerking werd de grootste kunstfraude van de 20ste eeuw genoemd.

Speaker A:

Met deze titel krijgt zo ongeveer elke vervalser mee.

Speaker A:

Hoeveel vervalsers van de eeuw hebben we al gehad, Rick?

Speaker B:

Ja, een stuk of zes, denk ik.

Speaker A:

Inderdaad, en het wordt dus tijd om te zien wie deze titel zal krijgen in onze 21ste eeuw.

Speaker A:

Want die hebben we nog niet gevonden.

Speaker A:

Luister jij graag naar Kunstmafia en wil je Rick en Robert ondersteunen?

Speaker A:

Ga dan, als je wat kan missen, naar fooiepotmetanday.com slash kunstmaffia en geef daar een digitale fooi.

Speaker A:

Dus fooiepot.com slash kunstmaffia.

Show artwork for Kunstmaffia

About the Podcast

Kunstmaffia
Kunstmaffia is een podcast over roof, vervalsing en zwendel in de internationale Kunst- en Antiekwereld. Door Rik Bouman en Robert Tetteroo.

Instagram: @Kunstmaffia

Luister je graag naar onze podcast serie? Je kunt ons een fooi (elk gewenst bedrag, anoniem, eenmalig of maandelijks) geven via:
https://fooienpod.com/kunstmaffia
Support This Show

About your host

Profile picture for Rik Bouman

Rik Bouman